Ne acayip yok mi?
Ara Sıra düşünüyorum da, pandemiden önce biri söylese, hayatta inanmazdım sokağa maske ile çıkacağımıza. Ama derhal hayatımızın bir parçası haline geldi. Umarım en kısa sürede maskesiz günler geri gelir. Beterin beteri var elbette lakin bu da azımsanacak bir güçlük yok.
Nefret Edilen Şey, endişe ve vesvese dört bir yanımızı sardı. Bilhassa psikiyatrik rahatsızlıkları olanlar için daha şiddet bir işlem oldu. Kayıplar ise yüreğimizi dağladı.
Öte yana, daha öncesinde minik ya da önemsiz gibi görünen bazı şeyler gözümüzde daha çok değerinde kazandı. Bir parkta, dışarıda, etrafımızda kimse yokken, maskemizi hafifçe sıyırarak oturmak, havayı ciğerlerimize çektikçe mutlu görünmek, yanımızda getirdiğimiz termosa bir kadeh akarsu koyup yudumlamak. Ne keyif!
Sevdiklerimizle birçok vakit ast yanlamasına gelemesek de seslerini duymak.
Doğanın, sağlığın, sesin, nefesin, ailenin, dostların, sohbetin, sarılmanın önemini anlayışlı olmak.
Daha önce olur ya fark etmediğimiz veya ne değin hoş olduğunu kavrayamadığımız küçük görünen, büyük keyifler, mutluluklar bunlar...
Bir arkadaşımızla deniz kenarında bir kafede kahve içmek meğer ne değin da büyük bir mutlulukmuş. Maskesiz sokakta, özgürce yürümek ne büyük mutlulukmuş. Sağlık Durumu, esenlik, korkusuzca yaşamak, kendini güvende hissetmek ne büyük mutluluk...
Ara Sıra bazı şeylerin manâ ve önemini anlayışlı olmak için yoksunluk ve ayrılık bir yol gösterici olur... Gönül ister ki kaybetmeden farkında olalım fakat olmuyor işte... İnsan doğası böyle...
Pandemiden kurtulduğumuz günlerde, başka başka zorluklar kapımızı çalmadan, ufak gibi görünen, olur ya de hiç gözümüze görünmeyen büyük mutluluklardan müsamaha alabilmek umuduyla...
Sağlıkla, mutlulukla kalın...
Ayşen Baloğlu
Küçük Gibi Görünen Büyük Mutluluklar
Ne acayip yok mi?Ara Sıra düşünüyorum da, pandemiden önce biri söylese, hayatta inanmazdım sokağa maske ile çıkacağımıza.
Bunlar da ilginizi çekebilir
Yorumlar
