Fâtır suresi 37. ayette cehennemliklerin feryadını nasıl anlatılıyor?
Fatır suresi 37. ayet: "Orada avazlarının çıktığı kadar yüksek sesle feryat edecekler: “Rabbimiz! Ne olur, bizi buradan çıkar ve dünyaya geri bayrak direği de, daha önce yaptıklarımızın yerine sâlih ameller işleyelim!” Allah da onlara: “Size, düşünüp tavsiye alacak bir kişinin, düşünüp öğüt alabileceği bir ömür vermedik mi? Keza size uyarıcı bir peygamber de gelmişti. O halde tadın azabı! Bundan Böyle zâlimler için hiçbir yardımcı yoktur” buyuracak."
AYETİN TEFSİRİ
Kâfirler için cehennemde bir yaşam yoktur fakat, yaşayıp ondan istifade edebilsinler. Ölüm yoktur ancak, ölüp istirahata erebilsinler. Onlar daima azap içinde olacaklar ve Rablerine karşı perdeli bulunacaklardır. Azapları da hiçbir süre hafifletilmeyecektir. Yırtınırcasına, avazları çıktığı dek haykırış edecekler, cehennemden çıkıp dünyaya dönmeyi isteyeceklerdir. Lakin bu bundan böyle imkânsızdır. Bu taleplerine aleyhinde Cenâb-ı Yargı onları iki önemli noktaya bağlantı ederek azarlar:
› Size, düşünüp ders ve öğüt alacak kişinin, düşünüp nasihat alabileceği bir ömür vermedik mi?
› Size Allah’ın azabını haber veren bir peygamber gelmedi mi?
Bu ilâhî ikazlardan, elbette istifade etmesi gerekenler, hemen şimdi ölüm gerçeği ile karşılaşmamış olup elinde fırsat bulunan kimselerdir. Hayatta olan bütün insanlıktır. Nihâî noktada şâirin:
“Kimi vicdâna dokundu, kimi cism ü câna"
Zevk nâmıyla ne yaptımsa peşiman oldum” (Nâmık Kemâl) şeklinde dile getirdiği çaresi olmayan bir pişmanlığa düşmemek için, Peygamber (s.a.s.)’in uyarılarına kulak vermek ve kalan ömrü âhiret gerçeğini dikkate alarak yaşamak zaruridir. (Kaynak: Prof. Dr. Ömer Çelik Tefsiri)
