Hıristiyan olan bir Alman, Fransız ya da İngiliz kadını İslâm’a girince adını değiştirmek istemiyor. Kendi dilindeki adı “Gül, Sümbül ya da Lâle” gibi bir kasıt taşısa bunu Arapça ya da Türkçe bir adla değiştirmesi zorunlu midir?
Yeni doğan bir çocuğa hoş bir ad verilmesi sünnettir. Kanıt şu hadistir: «Sizler kıyamet gününde adlarınızla ve babalarınızın adları ile çağrılacaksınız. Bu yüzden adlarınızı güzel koyunuz.” 1 Yüce Allâh’ın isimlerine izafe edilen isimler “Hoş isim” sayılmıştır. Abdullah, Abdurrahmân, Abdülkerim, Abdulgafûr gibi. Hz. Peygamberin ve meleklerin isimleri de böyledir. Mustafa, Ahmed, Muhammed, Mikâîl, İsrafil gibi. Peygamber adları da hoş isimlerdendir.
PEYGAMBERİMİZİN DEĞİŞTİRDİĞİ İSİMLER
Sonra İslâm’a girenlerin çirkin olan adlarını güzelleriyle başkalaşmak sünnettir. Nitekim Allâh’ın elçisi çöl veya sahra anlamına gelen Berre adını “Zeyneb” olarak değiştirmiştir. Bu kadın, daha sonra Allâh’ın elçisi ile evlenen Zeyneb binti Cahş’tır. Tekrar isyankâr kadın anlamına gelen Âsiye adını Cemîle “(Güzel kadın)” olarak değiştirmiştir. Elifle yazılan Âsiye ise “Hasta bakıcı” anlamına gelir ve Firavun’un gizlice îman eden karısının adı olarak Kur’ân’da zikredilmiştir.2
sonuç olarak gayrimüslimlerden İslâm’a giren kimsenin adı Allâh’a şirk anlamı ya da başka çirkin bir manâ taşıyorsa bunun daha güzeli ile değiştirilmesi gerekir. Meselâ; sahabe döneminde daha önce Abdüşşems adını alanlar vardı ancak anlamı “Güneşin kulu” demektir. Bu gibi adlar da «Abdullah (Allâh’ın kulu)» gibi uygun adlarla değiştirildi. Yeniden gayrimüslimin adı İslâm’a büyük kötülükleri dokunan bir müşrik adını çağrıştırıyorsa yine değişiklik yoluna gidilmelidir. Ebû Leheb, Firavun, Nemrut adları bu niteliktedir.
Fakat bu kimsenin adı kendi dilinde “Allâh’ın kulu”, “Salih kul”, “Pak kişi” gibi hoş bir manâ taşır veya “Gül, Lâle, Sümbül” gibi güzel bir bitkiyi çağrıştırırsa böyle bir adın İngilizce, Fransızca ya da Almanca oluşu ile Türkçe ya da Arapça oluşu aralarında bir ayrılık olmasa gerektir. Böyle bir durumda, İslâm’a yeni giren kimse ana aile adını saklamak istiyorsa, adının anlamını araştırdıktan sonra, sakıncalı bir anlamı yoksa, önceki isim kalabileceği gibi, “Gülnur” gibi bir ilâve de uygun olabilir.
Dipnotlar:
1. Ebû Dâvûd, Edeb 61; Dârimî, İsti’zân, 59; A. b. Hanbel, V, 194. 2. bk. Döndüren, Delilleriyle İslâm İlmihali, İstanbul 1991, s. 624 vd.
Kaynak: Prof. Dr. Hamdi Döndüren, Delilleriyle Aile İlmihali, Erkam Yayınları
