İbrahim bin Edhem Hazretleri’nden ibretlik bir iyilikle edep örneği.
Cenâb-ı Yargı buyuruyor:
Bismillâhirrahmânirrahîm.
“İyilikle musibet bir olmaz, Sen (kötülüğü) en hoş bir şekilde önle. O vakit seninle arasında düşmanlık bulunan kimse, sözde candan bir dost olur. Buna (bu güzel davranışa) oysa sabredenler kavuşturulur; buna ama (hayırdan) büyük nasibi olan kimse kavuşturulur.” (Fussılet, 34,35)
Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz buyurdular:
“Yiğit dediğin, güreşte rakîbini yenen kimse değildir; belli başlı yiğit, kızdığı süre öfkesini yenen kişidir.” (Buhârî, Edeb, 76; Müslim, Birr, 107, 108)
KÖTÜLÜĞÜ İYİLİKLE TERBİYE EDİN
İbrahim b. Edhem rahmetullahi aleyh sahrada giderken bir askerle karşılaştı. Asker ona:
“–Mâmur ve meskûn yerler nerede?” diye sordu.
İbrahim b. Edhem rahmetullahi aleyh mezarlığı işaret etti. Kendisi ile alay edildiğini zanneden asker, İbrahim b. Edhem’in rahmetullahi aleyh başına şiddetle vurdu, sonra savuşup gitti. Askere:
“–Dövdüğün zât, Horasan zâhidi İbrahim b. Edhem’dir.” denilince geri döndü. Özür diledi. İbrahim b. Edhem rahmetullahi aleyh:
“–Sen bana vurunca, ben Allah Teala’dan senin için cennet niyaz ettim!” dedi. Asker:
“–Niçin?” diye sordu. İbrahim b. Edhem rahmetullahi aleyh:
“–Dövülmeye sabrettiğim için sevap ve ecir aldığım bana bildirilmişti. Onun için bu karşılaşmadan benim kârlı çıkmamı, senin ise zarar görmeni istemedim!” dedi. (Kuşeyrî, s: 352-353) (Ömer Faruk Demireşik, Ahiret Azığı-2, Erkam Yay.)
