Peygamberimiz (s.a.v) yanık karınca yuvası görür görmez nasıl tepki gösterdi? Peygamberimizin (s.a.v) bütün mahlûkatâ aleyhinde olan hassasiyet ve merhameti...
Efendimiz, bütün mahlûkâta Hâlık’ın (şefkat) nazarıyla bakardı. Bir ara Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem- ateşe verilmiş bir karınca yuvası gördü. Bu hâli kabullenemedi; karıncaların yanık yuvası, onun rakik kalbini dehşete sevk etti. Büyük bir teessürle:
“–Allâh’ın verdiği canı yakmaya kimin hakkı var?!” dedi. (Bkz. Ebû Dâvud, Cihad, 112)
Ordunun Yönünü Değiştirdi
On bin kişilik orduyla Mekke fethine gidilirken de, yolda yavrularının üstüne gerilmiş ve onları emzirmekte olan bir köpek görüldü. Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem- ashâbından Cuayl bin Sürâka -radıyallâhu anh-’ı yanına çağırarak onu bu köpek ve yavrularının başına nöbetçi dikti. Onların İslâm ordusu göre ürkütülmemesi hususunda tembihte bulundu.
Develere Zulmetmeyin
Deve üzerinde sohbet eden insanlar fark etti:
“‒Yere inin, yerde sohbet edin.” buyurdu. (Bkz. Ahmed, III, 439)
Zekât develerini teslim ederken, verirken de:
“Bakın dedi, bunların üzerinde toz-toprak bırakmayın dedi. Bunlar Allâh’ın emânetleridir dedi. Bunların sütlerini sağarken dedi, tırnaklarınızı belli dedi, tırnaklar hayvanın memelerine batmasın.” dedi. (Bkz. Ahmed, III, 484; Heysemî, V, 168, 259, VIII, 196)
Kaynak: osmannuritopbas.com, Peygamber Efendimiz’den Acıma Örnekleri
