Şems Suresi 14. ayeti ne anlatıyor? Şems Suresi 14. ayetinin meali, Arapçası, anlamı ve tefsiri...

Şems Suresi 14. Ayetinin Arapçası:

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَاۙۖ فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوّٰيهَاۙۖ

Şems Suresi 14. Ayetinin Meali (Anlamı):

Lakin onu yalanladılar ve deveyi kestiler. Rableri de günahları yüzünden başlarına azap indirip hepsini yerle bir etti.

Şems Suresi 14. Ayetinin Tefsiri:

Günahlara batmış nefsin durumunu izah etmek üzere verilen bu tarihî misali kavramak için şu iki esas reel üstünde göz önünde bulundurmak gerekir:

Birincisi; Allah Teâlâ insanı yaratmış, onu ayrıca kötülük keza de iyilik yapabilecek bir tabiat ve istidatla donatmıştır. Burada Hz. Sâlih ve kavminin kıssası hatırlatılarak, kötülük ve iyiliğin sadece ilham ile bilinmesinin, herkesin kendisine yürüyeceği dosdoğru bir yol bulması için yeterli olmadığı beyân edilir. Bu maksatladır ama, Cenâb-ı Adalet peygamberlere vahyederek içten yolu tüm incelikleriyle haber vermiş; gerek kötülüğün ne olduğunu ve ondan nasıl sakınılacağını, gerekse takvânın ne olduğunu ve onun nasıl elde edileceğini dobra dobra bildirmiştir. Semûd kavmi kıssası göstermektedir ama, eğer insan vahiy aracılığıyla gönderilen bu açık hidâyeti kabul etmezse, o süre kötülüklerden kurtulamaz ve takvâya yol bulamaz.

İkincisi; bu kıssada da dobra dobra görüldüğü üzere ceza ya da mükafat, doğru veya hatalı yolu tercih etmenin emin bir neticesidir. Nefsi kötülüklerden temizleyerek takvâ yolunda ilerlemenin tabii sonucu kurtuluştur. Lakin nefsin iman ve sâlih amellere içten olan iyi temâyüllerini bastırıp körelterek kendini kötülükler ve günahlar içinde bırakmanın natürel sonucu da ziyan ve helâktır. (bk. Mevdûdî, Tefhîmu’l-Kur’ân, VII, 138-139)

İşte bu hususları anlatmak için tarihten Semûd kavmi örnek olarak verilir. Çünkü önceki azaba uğrayan kavimlerden mesken yeri Mekkelilere en yakın olan kavim bunlardı. Hicaz’ın kuzeyinde onların tarihi kalıntıları mevcuttu. Mekkeliler ticaret için Şam’a gittiklerinde buradan geçerlerdi.

Semûd kavmi Hz. Sâlih’cilt bir mûcize istemişlerdir. Bunun üzerine Sâlih (a.s.) onlara mûcize olarak bir kadınsı deve getirdi. Devenin, yeryüzünde ne isterse yiyeceğini, suların, bir gün onların hayvanlarına bir gün de bu deveye ait olacağını bildirdi. Eğer bu deveye dokunurlarsa şiddetli bir azaba uğrayacaklarını haber verdi. Lakin bedbaht kavim, devenin hukukunu yerine getiremediler. En azılılarını deveyi öldürmeye teşvik ettiler, o da deveyi öldürdü. Peygamber’e inanmadıkları, onun buyruğuna itaat etmedikleri ve büyük bir kabahat işledikleri için helak edildiler. (bk. A‘râf  7/73-79; Hûd 11/61-68; Kamer 54/23-32)

Artık Semûd kavmi gibi azgınlık yapanların da helak edilebileceği uyarısında bulunmak üzere bu helakin Ulu Allah’a ait yönüne şöyle bir işarette bulunulmaktadır:

Şems Suresi tefsiri için tıklayınız...

Kaynak: Ömer Çelik Tefsiri

Şems Suresi 14. ayetinin meal karşılaştırması ve diğer ayetler için tıklayınız...

Kaynak: www.islamveihsan.com URL: https://www.islamveihsan.com/sems-suresi-14-ayet-meali-arapca-yazilisi-anlami-ve-tefsiri.html