Kulak çınlaması, iç kulağımızda yer alan ufak kıl hücrelerinin yaralanması sonucu oluşur. Bu hücreler, kulaklarımıza ulaşan ses dalgalarına kadar hareket eden koklea yakınında küçük villuslar oluştururlar.

İşitme siniri sonradan bu dalgaları algılar ve sesler olarak yorumlar. Oysa villus yaralandığında beynimize yanlış sinyal gönderilir. Bu da mevcut olmayan bir uyaranı duymamızı sağlar.

Konser ya da inşaat gibi uzun zaman yüksek sese maruz kalmak veya hoparlörlerden veya kulaklıklardan çok yüksek sesle müzik kulak vermek kulak çınlamasına neden olabilir. İlk durumda, iyileşmek ve normale dönmek kolaydır. Ama ikinci durumda, alışkanlık olduğu için, kulağa ulaşan fazla hacmin niçin olduğu hasar kalıcı ışık halkası gelebilir.

Kulak kiri de kulak çınlamasının nedeni olabilir. Kulak kanalında kulak kiri birikimine tabi bir tıkanıklık, kulak zarını şişirip hatta tahriş ederek bu sinir bozucu gerçek dışı sesi oluşturabilir.

Yaşımız ilerledikçe, işitme duyumuzu yavaş yavaş kaybedebiliriz, bu da uzun vadede 60 yaşın üzerindeki insanlarda sürekli bir uğultu şehvetli yaratabilir.

Baş ve boyun yaralanmaları ve hatta bu bölgelerde aşırı stres bile işitme duyumuzla benzer oldukları için kulak çınlamasına neden olabilir. Çınlamanın kaynağı bu olduğunda, çoğunlukla yalnızca bir kulakta meydana kazanç.

öte yandan, durum, belli başlı semptomlarından biri olan orta kulağın kemiklerinde sertleşme (otoskleroz) olarak gösterebilir.

Temporomandibular eklem (çenenin kafatasıyla buluştuğu nokta) bir miktar değişim ya da yaralanma yaşadığında, kulağa yakınlığı nedeniyle kulak çınlamasına niçin olabilir.

Antidepresanlar, antibiyotikler ve bazı ilaçların kullanımı da bu belirtiye niçin olabilir.