Peygamberimizin (s.a.v) komşu haklarına verdiği siklet nedir? Müslümanlara komşuluk hakkı ile ilgili hangi hususlarda nasihatte buluyor?
Hazret-i Peygamber -sallâllâhu aleyhi ve sellem- komşu hakkına îtinâ gösterilmesini istek ederlerdi. Hadîs-i şerîflerinde şöyle buyurmuşlardır:
“Cebrâîl bana, dâimâ komşu hakkını öğüt ederdi. Pek fakat ben, komşuları birbirine mîrasçı kılacak zannetmiştim!” (Buhârî, Edeb, 28; Müslim, Birr, 140)
“Komşusu açken tok yatan kimse mü’min değildir.” (Hâkim, II, 15; Heysemî, VIII, 167)
“Kâfir komşunun bir hakkı vardır. Müslüman komşunun iki hakkı vardır. Müslüman ve akraba olan komşununsa üç hakkı vardır.” (Süyûtî, el-Câmiu’s-Sağîr, I, 146)
Unutulmamalıdır oysa, komşunun penceresine görmek, yemek yemek kokusu ile ona eziyet etmek, onun hoşlanmayacağı davranışlarda bulunmak, komşu haklarını ihlâl etmektir. (Osman Nuri Topbaş, Âlemlere Rahmet: Hz. Muhammed -sallâllâhu aleyhi ve sellem-, Erkam Yayınları)
KOMŞULUK HAKKI İLE İLGİLİ HİKÂYE
İbn-i Ömer’in (r.a.) anlattığı şu hâdise de, ashâbın komşu hakkına riâyet husûsunda ne denli itinalı olduklarına güzel bir numûnedir:
Resûlullah’ın ashâbından bir zâta bir koyun kellesi hediye edilmişti. O sahâbî:
“–Filân kardeşim ve âilesi buna bizden daha muhtaçtır!” dedi ve kelleyi ona yolladı. Benzer düşünceyle biri diğerine yollamak sûretiyle kelle tam yedi hâne dolaştı ve nihâyet ilk armağan edilen sahâbîye geri döndü. Bunun üstüne şu âyet-i kerîme nâzil oldu:
“Daha evvelden Medîne’yi yurt edinmiş ve gönüllerine îmânı yerleştirmiş olan kimseler, kendilerine hicret edip gelenleri severler ve onlara verilenlerden dolayı içlerinde bir rahatsızlık hissetmezler. Kendileri ihtiyaç içinde bulunsalar bile onları kendilerine tercih ederler. Kim nefsinin cimriliğinden korunursa, işte onlar kurtuluşa erenlerdir.” (el-Haşr, 9) (Hâkim, II, 526/3799) (Osman Nuri Topbaş, Rahmet Peygamberi, Erkam Yayınları)
